Tras o intento dunha división provincial diferente promulgada polos liberais e coa rexencia de María Cristina, Javier de Burgos ,que era o ministro de Fomento nesa época, encargouse da división provincial de finais de 1833, que segue vixente con algunhas modificacións hoxe en día, creou un Estado centralizado, dividido en 49 provincias seguindo os seguintes criterios: extensión (desde o punto máis afastado da provincia debería poder chegarse á capital nun día), poboación (as provincias deberían ter unha poboación entre 100.000 e 400.000 persoas) e coherencia xeográfica. Á cabeza de cada provincia, o goberno da nación designaría un representante, que ostentaría o título de xefe político. Ao mesmo tempo, estas provincias estaban divididas en 15 rexións, e a organización territorial era a seguinte:
- Andalucía: Almería, Cádiz, Córdoba, Selecta, Huelva, Xaén, Málaga e Sevilla.
- Aragón: Huesca, Teruel e Zaragoza.
- Asturias: Oviedo.
- Baleares: Illas Baleares
- Canarias: Santa Cruz de Tenerife
- Castela a Nova: Cidade Real, Conca, Guadalaxara, Madrid e Toledo.
- Castela a Vella: Ávila, Burgos, Logroño, Palencia, Santander, Segovia, Soria e Valladolid.
- Cataluña: Barcelona, Xirona, Lérida e Tarragona.
- Estremadura: Badaxoz e Cáceres.
- Galicia: A Coruña, Lugo, Ourense e Pontevedra.
- León: León, Salamanca e Zamora.
- Murcia: Albacete e Murcia.
- Navarra: Navarra.
- Valencia: Alacante, Castelló da Plana, e Valencia.
- Vascongadas: Álava, Guipúzcoa e Biscaia.
Ningún comentario:
Publicar un comentario